Nie masz jednak wyjścia. tylko śmierć może was rozłączyć. Musisz się z tym pogodzić i drzwigać ten krzyż.

hej
a to już mój 2 post
jestem w podobnej sytuacji
dwa wyjścia:
1 znajdziesz sobie kogoś, bedziesz z kimś ale zapomnij o spowiedzi, komunii, spowiedż raz w roku chyba, przecież wiesz jak to działa
2 spędzisz życie sam ale w pełnej łączności z czystym sumieniem

Ta druga opcja trudniejsza, wiadomo. Jestem w identycznej sytuacji więc rozumie Cie doskonale. Sam wybrałem drugą opcje, mam nadzieje wytrwać. 3m się

będę się starał o unieważnienie małżeństwa. chce oprzeć się o zeznania żony ze sprawy rozwodowej.
1. nigdy mnie nie kochała a ślub był jej potrzebny aby uniezależnić się od rodziców.
2. wobec mojej choroby, gdy mój stan się bardzo pogorszył stwierdziła że nie chce do końca życia być pielęgniarka ani opiekunka i że też ma prawo do szczęścia. powiedziała mi to po tym gdy odmówiłem pobytu w hospicjum i przepisania mieszkania na nią i JEJ NOWEGO PARTNERA… naprawdę tak to sformułowała.
więc kiedy tylko wszystko się uprawomocni zadziałam.

ad1. jest argumentem ktory możesz podnieść w sprawie o stwierdzneie nieważności
ad2. tu ważne jest czy Twoja choroba wystąpiła w trakcie małżeństwa, czy już przed przysięgą żona o niej wiedziała

wiedziała o chorobie. wtedy wg lekarzy zostało mi kilka miesięcy życia i to był powód dla Którego przyspieszyliśmy ślub. przynajmniej wtedy była taka wersja.
wobec zeznań w sądzie strach pomyśleć o cóż Jej mogło chodzić.

minął sobie rok.
córka zadowolona mieszka ze mną, mama... czasem zadzwoni... raz na pół roku średnio. czyli córką się nie zajmuje. alimentów nie płaci. co chwilę korespondencyjnie/telefonicznie nachodzą mnie jacyś ludzie którym wisi kasę... z tego co wiem wywalili ją już z kilku mieszkań, ostatnio właściciel wyciął im futrynę i drzwi za niepłacenie. Wywalić jej nie mogą bo z nowego związku ma dwójkę nowych dzieci.
Na początku roku córka ja odwiedziła ale musieliśmy wizyty zawiesić z uwagi na problem z insektami w mieszkaniu żony.
Młoda coraz rzadziej pyta o mamę...
A mamie jest potrzebna modlitwa, o co Was proszę.

Moja zdrowie jest na średnim stabilnym poziomie, mam czasowo jakieś świadczenia zus, czasem coś uda mi się dorobić... i tak mija czas. dom, przedszkole, wyjście z córką (kino, basen, park, sala zabaw), moje pasje, córki pasje...
ogólnie jesteśmy szczęśliwi choć i córka i ja odczuwamy brak kobiety w domu.
Może znajdę w sobie siłę i zobaczę jak wygląda sprawa ze stwierdzeniem nieważności (zeznania żony przed sądem że ślub był potrzebny tylko po to aby uniezależnić się od rodziców a mnie nigdy nie kochała).
Trzymajcie się.

Stwierdzenie nieważności

Ha - Twoja historia jest niesamowita! Najciekawsze, że Twoja żona (bo takie jest domniemanie) nie wyszła najlepiej na tej sprawie - ciekawe czy to szczęście do którego miała prawo jest obecnie jej udziałem.

Niemniej proponuję Ci jak najszybciej wnioskować o stwierdzenie nieważności. Zazwyczaj jest potem tak że przyciska człowieka jak pojawia się jakaś miła pani na horyzoncie. Żeby być uczciwym to wypadałoby jednak jasno stwierdzić na jakim jesteśmy etapie życia i czego możemy się spodziewać. Np. dla pani która chciałaby się zaopiekować Tobą i Twoją córką. Uczciwość nakazuje by jej powiedzieć że się jest żonatym lub nie, a nie dopiero to ustalać.

Wydaje mi się, że to rozsądny krok, by rozpatrzyć, czy Wasze małżeństwo było zawarte w sposób ważny.