Rzecz jasna mowa o porfirze, czyli cesarskiej purpurze .

Dobrze:)
Zadajesz.

Jak nazywał się pierwszy cesarz starożytny, który nigdy, absolutnie nigdy w ciągu swego życia i panowania, nie pojawił się w Rzymie .

Według moich źródeł tak ale wyłącznie w Chinach epoki brązu.
Na bliskim wschodzie rydwany miały inna konstrukcie i zastosowanie i takie narzędzie nie było by użyteczne.
Rydwany egipskie miały bardzo lekką konstrukcie z drewna i wiklinowe nieopancerzone burty. Konstrukcja była zoptymalizowana pod kontem szybkości i zwrotności i dlatego unikano wszelkiego zbędnego obciążenia. Pełniły funkcje ruchomej platformy dla strzelca posługującego sie łukiem refleksyjnym i w czasie walki manewrowały w odległości jakies 20 metrów od nieprzyjaciela, czyli poza zasięgiem jego broni ale w zasięgu swoich łuków. Cos jak taktyka jazdy tatarskiej.

Swoją drogą sam troche trenuje łucznictwo i wiem że trafić z dwudziestu metrów w cel wielkości człowieka to niewielka sztuka jeśli się stoi twardo na ziemi i mozna spokojnie wycelować. Ale zrobic to samo z pędzącego i trzęsącego sie rydwanu
Goście musieli byc dobrzy! Pewnie ćwiczyli latami....
Z kolei Hetyci i Asyryjczycy używali ciężkich rydwanów opancerzonych blachą i podjeżdżali bliżej bo oprucz łuku używali oszczepów albo długich mieczy.

Ale też chyba nie mocowali do nich kos, w kaźdym razie źródła ani przedstawienia o nich nie wspominają.
Natomiast chińskie wspominają a rydwany Terakotowej Armii cesarza Qin Shi faktycznie mają takie wynalazki na osiach kół.

Być może w Europie w czasach rzymskich tez coś takiego montowano ale wtedy rydwany służyły już tylko do celów paradnych i do wyścigów.
Tu ciekawy artykuł:
http://www.hipologia.pl/news/show/id/32

Maksymin Trak.

Oczywiście poprawnie, zadajesz .

Z czyjego rozkazu wzniesiono kompleks obronny, który znajdował się nieopodal Świątyni Jerozolimskiej (skąd m.in żołnierze rzymscy mieli świetny punkt monitorujący ewentuale zamieszki na terenie i wokół Świątyni)

Herod Wielki

Prawidłowo, widocznie muszę się bardziej postarać

Chyba nie wszystkie obrazki mi się wyświetlają, w każdym razie dla upewnienia dodam, że obrazek z rydwanem (ekspertem nie jestem) to nie jest raczej łuk refleksyjny tylko prosty. Łuk był też głównym orężem samurajów (a nie miecze, jak się powszechnie uważa). Skoro interesujesz się łucznictwem, to zapewne oglądałeś też ten dokument o łukach samurajskich
https://www.youtube.com/watch?v=JTMoU_LE2sY

Hm... Z dyskusją na temat rydwanów idźcie sobie gdzieś indziej.

Zagadka:

W nocy z 12 na 13 listopada 1942 miała miejsce pierwsza bitwa pod Guadalcanalem. W starciu sił japońskich z amerykańskimi poległo wielu oficerów i marynarzy US Navy, a wśród nich dowodzący zespołem kontradmirał Daniel Callaghan. Na kilka minut przed śmiercią Callaghan wydał swój ostatni rozkaz. Jakie było jego brzmienie?

Sory Jarpen jeszcze tylko troszkę

Dzięki za filmik, bardzo ciekawy. Japoński łuk to niezwykła konstrukcja, ale ciekawa jest też technika strzelania. Strzałę zakłada sie inaczej niz u nas i inaczej naciąga. Podobna technikę stosują Turcy ale oni uzywają splecionego pierścienia tzw zekiera.

Do tej japońskiej trzeba chyba miec niezłą siłe w paluchach.
Celowanie też jest zupełnie inne. Strzelając z łuku sportowego naciąga sie do brody dzięki czemu ma sie cel strzałę i oko w jednej linii i całość przypomina celowanie z broni palnej tylko bez muszki i szczerbinki. Jeśli sie naciąga do ucha jak z longbowa a tym bardziej do ramienia jak Japończycy to trzeba celowac dość mocno na prawo i polegać bardziej na intuicji, co jest wyższą szkołą jazdy. Że juz nie wspomnę o strzelaniu z konia...

A wracając do Egipcian to na tym obrazku łuk faktycznie wygląda na prosty, byc może artysta miał niewielkie pojęcie co maluje.
Ale tutaj widac wyraźnie że to łuk refleksyjny, końce ramion sa wygięte w przeciwną stronę:

Tutaj pisza:
http://www.experience-ancient-egypt.com ... apons.html
że Egipcjanie znali zarówno łuki proste jak i refleksyjne z tym że te drugie ze względu na cenę były używane tylko przez arystokratów (tych na rydwanach) a piechota miała zwyczajne.
A tu zawody łucznicze za Amenhotepa II (2100bc)

Według opisu Faraon osobiście wpakował 4 strzały w środek tarczy a następnie wyznaczył nagrodę dla tego kto zrobi to samo.

Odd ships fire to starboard, even ships fire to port.
Czyli był to rozkaz strategiczny do przyjęcia pozycji, słowo "port" to także słowo żargonu żeglarskiego, nie mylić z portem. Dobrze?

Nie.

"We want the big ones! Get the big ones first!"