Jako że Astro podczas dyskusji podlinkował antytrinitarną stronę na której został poruszony temat duszy nieśmiertelnej, postanowiłem odnieść się do tego, co tam napisano, gdyż poziom manipulacji autora owego tekstu, przechodzi granice przyzwoitości.

Moja polemika będzie prowadzona w taki sposób, że będą cytował fragment zdania do którego pózniej się odniosę.Na początku wspomnianego artykułu czytamy:



No cóż, wielu zwrotów nie ma w Piśmie świętym, co nie oznacza, że nie ma w nim nauki na ten temat.Jak słusznie zauważa Marek Piotrowski w swojej książce "Kościół na celowniku" :

"Należy odróżnić "brak terminu" od "braku opisu rzeczywistości" w Biblii.Tak jest w wielu wypadkach, że pewna rzeczywistość jest w Biblii opisana, ale nie jest w niej nazwana terminem technicznym, jakim ją dziś opisujemy."[1]

Dokładnie tak jest z duszą nieśmiertelną, mimo iż Pismo nie zawiera zwrotu "dusza nieśmiertelna" to jednak zawiera nauczanie na jej temat.

Domyślam się jednak, że autorowi tekstu chodziło o to, jakoby nauka o duszy nieśmiertelnej została zapożyczona od filozofów greckich, takich jak Platon, którego wymienia autor.Jest to oczywiście absurdalne twierdzenie, gdyż tak samo jak on twierdzi, że nauka o duszy nieśmiertelnej została zapożyczona od greckich filozofów, tak samo i my możemy powiedzieć, że nauka antytrynitarzy i adwentystów o śmiertelności duszy również wywodzi się z filozofii greckiej, ponieważ nauczał o niej Arystoteles.

Dla ciekawostki napiszę, że apostoł Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian 15:33 powoływał się na nauki pogańskie:

"Nie łudźcie się! "Wskutek złych rozmów psują się dobre obyczaje"

Powyższe słowa, to cytat komediopisarza ateńskiego Menandra[2]



I w tym miejscu mamy manipulację autora tekstu.Nie twierdzimy przecież, że słowo "nefesz" i "psyche" zawsze oznaczają duszę nieśmiertelną.Natomiast autor przemilcza fakt, że greckie słowo "psyche" jest wieloznaczne, a jednym obok wymienionych przez niego znaczeń jest również "dusza nieśmiertelna".Ten sposób argumentacji jest podobny do tego, jakby na podstawie kilku wybranych zdań z literatury usiłować udowadniać, że wyraz "zamek" ma tylko i wyłącznie znaczenie budowli.

Takiej właśnie manipulacji dokonał autor tego artykułu, przytaczając tylko te tylko te wersety, w którym greckie "psyche" zostało użyte w znaczeniu życia i osoby.



Tak się składa, że wbrew temu co twierdzi autor tego tekstu, są w Piśmie również takie fragmenty, które pokazują jednoznacznie że słowo "psyhe" oznacza również duszę nieśmiertelną.Kilka przykładów:

" A gdy otworzył pieczęć piątą, ujrzałem pod ołtarzem dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, jakie mieli. I głosem donośnym tak zawołały: «Dokądże, Władco święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i wymierzał za krew naszą kary tym, co mieszkają na ziemi" (Ap 6:9,10)

"Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle" (Mt 10:28)

W tym miejscu słowo "dusza" może oznaczać wyłącznie nieśmiertelny element duchowy.Zwrot "dusze zabitych" użyty w innym znaczeniu staje się nonsensem. Właśnie na tych męczennikach dla słowa Bożego sprawdziły się słowa Jezusa:

"Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą..." (Mt 10:28)



Użycie w Biblii słowa "nefesz" na oznaczenie osoby, albo ogólnie istoty żywej, nie wyklucza użycia go w innym znaczeniu.O tym jednak autor tekstu milczy.W myśleniu hebrajczyków, człowiek był zawsze rozpatrywany całościowo.I rzeczywiście, słowo "nefesz" jest używane w Starym Testamencie najczęściej w znaczeniu "istota żyjąca" [3] ale nie możemy przecież zapominać, (co jak widać zrobił autor tego tekstu) że Stary Testament nie zawierał pełni Objawienia.Dopiero Jezus objawił dużo prawd, które wcześniej były w ogóle nie znane, albo znane po części (2 Tym 1:10)

"Mamy jednak nadzieję... i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana." (2 Kor 5:8)

Należało by zadać autorowi tego tekstu pytanie, co opuszcza ciało i staje w obliczu Pana, jeśli nie dusza?



Zgadza się, zbadajmy więc, jakie było zamierzenie Boga względem ludzkości:

"Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej wieczności." (Mdr 2:23)

W przypisie w Biblii Tysiąclecia do tego wersetu czytamy: "Niektóre rkp gr. mają "natury". Więc werset ten może brzmieć również tak : "Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej natury."

Jak wiemy, Bóg z natury jest nieśmiertelny, werset ten mówi nam, że Bóg uczynił człowieka dla nieśmiertelności, czyniąc go obrazem swojej własnej natury.Oczywiście tym obrazem natury Bożej w człowieku jest nic innego, jak dusza, która jest nieśmiertelna.



Nie jest to prawda.Śmierć nie jest stanem niebytu jak twierdzi autor tekstu.Dusze nadal żyją po śmierci ciała (Ap 6:9; 1 Sm 28 itp)

Jak widać, autor tekstu chyba nie wie, że Stary Testament nie zawierał pełni objawienia, to dopiero Chrystus, który :"na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię" (2 Tym 1:10) Spójrzmy więc na nauczanie Chrystusa odnośnie losu grzesznika po śmierci:

"Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie" (Łk 16:22,23)

"Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony" (Mk 9:43)

Odnośnie Adama i Ewy, to po swojej śmierci trafili oni do Otchłani, gdzie czekali na zbawienie dokonane przez Chrystusa.

" Szeol to, w rozumieniu Biblii, miejsce do którego po śmierci trafiają wszyscy: zarówno sprawiedliwi jak i potępieni. Kiedy Chrystus zstępuje tam po swojej męce, przynosi łaskę tym, którzy od wieków na nią czekali, są gotowi na jej przyjęcie, a ściślej mówiąc, nie zamknęli się na nią z własnej woli, tak jak ci, którzy są potępieni."[4]

XII wieczny obraz z kościoła w Konstantynopolu przedstawia scenę w której Jezus ujmuje za ręce Adama i Ewę, i których jako pierwszych, ratuje z szeolu.





Tak, żyła.Biblia naucza, że ciało Jezusa miało przebywać przez trzy dni w grobie.W J 13:1 czytamy, że śmierć Chrystusa była "godziną przejścia z tego świata do Ojca". Potwierdza to Łk 23:46 "Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego" Natomiast św. Piotr w swoim liście dodaje, że "W nim poszedł ogłosić zbawienie nawet duchom zamkniętym w więzieniu" (1P 3:19)

Odnośnie Iz 53:12 tutaj znowu autor tekstu manipuluje tym razem przekładami, wybierając takie tłumaczenie tego wersetu, który podpiera jego tezę.Otóż w Biblii Tysiąclecia czytamy:

"Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców" (Iz 53:12)

Jezus miał ofiarować na śmierć Siebie, czy też swoją duszę, jak to sugeruje autor tekstu?

Oczywiście twierdzenie, jakoby Jezus ofiarował na śmierć swoją dusze, jest niezgodne z tekstem biblijnym, gdyż:

a) Duszy nie można zabić, zabić można tylko ciało:

" "Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą...(Mt 10:28)

b) Pismo święte w wielu miejscach mówi, co Jezus za nas ofiarował.I tak w Liście do Hebrajczyków 7:27 czytamy, że Jezus ofiarował samego siebie, zaś w Hbr 10:10 czytamy, że jesteśmy uświęceni prze ofiarę ciała Jezusa.



Jest to typowy werset, który wysuwają wszelkiej maści przeciwnicy nauki o duszy nieśmiertelnej.Zauważcie też, jego sposób działania.Autor tego artykuły wykorzystuje różne przekłady Biblii, by udowodnić swoje racje.Na początku cytował Biblię Warszawską, ale że jako w jej przekładzie nie ma nic o tym, jakoby grzeszna dusza miała umrzeć, to cytuje inny przekład, oczywiście taki, którym by mógł podeprzeć swoją tezę.

Biblia Wujka jak i inne, np.Biblia Gdańska jest napisana językiem archaicznym i trzeba przy jej czytaniu uwzględniać to, że niektóre słowa zmieniły znaczenia przez te kilka wieków, które upłynęły od jej powstania.

W Ez 12:27 czytamy:

"A gdy bezbożny odwróci się od swojej bezbożności, której się dopuszczał, spełnia prawo i czyni sprawiedliwość, zachowa przy życiu swoją duszę"

Werset ten mówi o tym, że osoba, która się nie nawróci, umrze przedwcześnie.Ten fragment nie mówi natomiast nic o śmiertelności czy nieśmiertelności duszy. Werset 27 mówi o zachowaniu duszy w przypadku nawrócenia[5] Dlatego cytowanie tego fragmentu, dodatkowo wyrwanego z kontekstu i atakowanie nim chrześcijańskiej nauki o duszy nieśmiertelnej jest chybione.Ten antytrynitarz cytuje różne przekłady Pisma, żeby udowodnić swoje tezy,w ogóle nie uwzględniając całości cytowanego przez siebie fragmentu.



Warto zauważyć, że wbrew powszechnej wśród wielu, a możliwe że wszystkich antytrynitarzy nauce o śmiertelnej duszy, Biblia a zwłaszcza Chrystus który: "na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię "(2 Tm 1,10) naucza o tym, że duszy nie można zabić (Mt 10:28)

Nasz antytrynitarz z wielką radością pisze



Otóż tak się składa, że wbrew twierdzeniu antytrynitarza, przykład ten w żaden sposób nie neguje życia duszy po śmierci ciała, co zaraz wykażę.



Otóż Kościół naucza, że dusza Łazarza po śmierci znajdowała się w Otchłani (Hades sprawiedliwych), zwanej łonem Abrahama, a nie w niebie.Jezus dopiero swoją ofiarą na krzyżu otworzył bramy nieba i pociągnął do niego wiele dusz (Łk 23:43, Hbr 12:23)

Trach! nagle cała argumentacja naszego antytrynitarza się wali.



Po pierwsze, skąd autor tekstu wie, że Łazarz o tym nie opowiadał, skoro opis wskrzeszenia kończy się na poleceniu Chrystusa, aby rozwiązać Łazarza?

Po drugie,nikt nie pyta Łazarza o nic, a apostoł Paweł pisze, że nie ma potrzeby, a nawet nie godzi się opowiadać o przeżyciach nie z tego świata (2Kor 12:4)

Tertulian tak piszę odnośnie tych przeżyć św. Pawła: "jednak zdaje się nie były one tego rodzaju, by mogły dostarczyć materiału do innej, doskonalszej nauki, skoro ich treść nie była konieczna dla innych” ("Preskrypcja przeciw heretykom")



Jeżeli niemowlę było ochrzczone, trafia do Nieba.Natomiast co się tyczy losu dzieci nie ochrzczonych które zmarły, to są rożne zdania teologów na ten temat, w niektórych latach przeważa jedno zdanie, w innych inne.Jest to spowodowane tym, że w w Objawieniu na ten temat niema nic pewnego pewnego.Dominującym poglądem w tej chwili jest ten, że dzieci te idą do Nieba[6]



Antytrynitarz, nie znając nauki biblijnej nie odróżnia w naszych naukach otchłani (gr. hades, hebr. szeol) od piekła (gr. gehenna) Nieprawdą jest, że Pismo święte nie naucza o takim miejscu jak piekło.



Nie, nie było by to dziwne, gdyż Bóg jest także sprawiedliwy, o czym jak widać, autor tekstu zapomniał.



To ma działać na emocje? Rozumiem, że według tego antytrynitarza mamy zamknąć oczy i udawać, że Pismo Święte nie mówi o wiecznych mękach?

Mt 26:46 "I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego."

Oczywiste jest, że zbawieni, nie będą wiedzieli, że potępieni cierpią męki, nie jest im to potrzebne, natomiast potępieni będą wiedzieć, że zbawieni dostępują radości w niebie:

"gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych." (Łk 13:28)

"Lecz Abraham odrzekł: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz." (Łk 16:25)



Antytrynitarz nie wie albo nie chce wiedzieć, że to człowiek sam w swojej wolności wybiera piekło, gdy umiera w grzechu ciężkim nie żałując za niego i nie przyjmując miłości Boga.Bóg jest Miłością i odpuści nam każdy grzech, jeśli tylko Go o to poprosimy. Natomiast po śmierci Bóg jest nieskończenie Sprawiedliwy i szanuje wybór każdego z nas.



No cóż, wypada tutaj zacytować tekst z książki Marka Piotrowskiego na temat piekła:

"Każdy z nas w momencie śmierci wybierze czy wejść w relację z Bogiem czy na zawsze tę relację stracić.Wybierze w zależności od tego, czy jest zdolny do całkowitej przemiany i uczestnictwa w wewnętrznym życiu Trójcy Świętej. Tę zdolność nazywamy „Łaską Uświęcającą”. Takie ujęcie tłumaczy, dlaczego możemy zmienić swój los jedynie żyjąc na Ziemi; wiele
osób buntuje się przeciw temu że „Bóg daje nam wybór jedynie w doczesności”. Tymczasem jest inaczej; wybór mają WSZYSCY (nawet ci w Piekle), lecz poza doczesnością ludzie wybierają „doskonale” (nie mylą się i nie zmienią nigdy zdania). Ich stan jest stabilny nie ze względu na niemożność decyzji, lecz ze względu na to że już są tam gdzie wolą i gdzie zawsze będą woleli być. Ludzie w Piekle są nieszczęśliwi, ale wolą być tam niż obcować z Bogiem.

Podobnie ludzie w Niebie - wybrali w sposób doskonały i nie grozi im że zmienią zdanie. Tak więc choć mają pełną wolność odejścia z Nieba, nigdy tego nie uczynią. Sąd (wybór) odbywa się zaraz po śmierci, ale w pewnym sensie jest to stały wybór, niejako ciągle się dziejący."[7]

No właśnie, potępieni wybrali swój los doskonale, i nie zmienią nigdy zdania.Są tam gdzie wolą być i zawsze będą woleli, dlatego absurdalnym jest pytanie antytrynitarza, kto będzie pilnował potępionych żeby nieprzerwanie cierpieli, oni sami chcą, i zawsze będą chcieli być w piekle, dlatego nikt nie musi ich "pilnować"

No właśnie, cóż za absurdy powstają, gdy człowiek grzęźnie w filozofii arystotelesowskiej, i sprzeciwia się nauce Pisma świętego na temat nieśmiertelnej duszy.



Nauka o duszy nieśmiertelnej pochodzi z Biblii, co zostało wykazane, tak samo jaki nauka o Trójcy świętej.Niestety, antytrynitarze, zamiast zająć się naukami Jezusa, woleli zająć się filozofią Arystotelesa, i herezjami takimi jak chociażby ariańska, czyniąc z nich podstawę dla swoich wierzeń.

I w ten właśnie sposób spełniły się słowa apostoła Pawła skierowane do biskupów powołanych do dbania o prawidłową wiarę, w którym Paweł zapowiada pojawienie się odstępców od wiary takich jak Ariusz, Nestoriusz itp.

Autor omawianego przeze mnie artykułu pokazał jedynie swoje przekonania na temat duszy.Nie wykazał niczego poza tym, że interesują go wyłącznie te fragmenty Biblii, które potwierdzają jego przekonania.

------------------------------------------------------------------------------------
[1] Marek Piotrowski, "Kościół na Celowniku" str. 75-76

[2] Przypis w Biblii Tysiąclecia oraz Biblii Poznańskiej do 1 Kor 15:33.Mówi też o tym Katolicki komentarz biblijny do tego wersetu str.1345

[3] "Dusza ludzka (gr. psyche) - nieśmiertelny składnik człowieka"

[4] "I zstąpił do piekieł…" (wywiad z Piotrem Świerszczyńskim OP)

[5] Włodzimierz Bednarski, "W Obronie wiary" str.293

[6] Marek Piotrowski, "Dlaczego Ufam Kościołowi" str.133

[7] tamże.str. 27-28

Sajmonie w tak razie mam rozumiec, że Jezus przyszedł po to aby zbawić świat(wiadoma sprawa), ale i także po to aby wrzucić nie wiernych do piekla? Skoro przed Jezusem nikt po śmierci nie cierpiał: „Na co się natknie twoja ręka, abyś to zrobił, to zrób według swojej możności, bo w krainie umarłych, do której idziesz, nie ma ani działania, ani zamysłów, ani poznania, ani mądrości”(Kazn. Sal. 9,10). To dlaczego odrazu po ofierze Jezusa na krzyżu ludzie by mieli zostać wrzuceni do ognistego piekla gdzie cierpienia nie mają konca. A tak zakłada KK, że odrazu po śmierci idzie się do nieba, czysca albo piekla. Czyli w takim razie Jezus umożliwił jednym zbawienie tuż po smierci, a drugim wieczne katusze? Według tego rozumowania tak musi być.. A gdzie w tym wszystkim zmartwychwstanie? Po cóż komu zmartwychwstanie jeśli po smierci już wszystko policznone? To jest nie logiczne. Paweł pewnie myślał że po smierci odrazu zmartwychwstanie, Ale Bóg miał inne plany?

Astro, kolejny czas rozumujesz kategoriami czasu i przestrzeni; po tamtej stronie nie mają one znaczenia. Wszelkie wcześniej - później nie ma sensu.
Spróbuj rozważyć powyższe w kategorii przyczynowej - a nie czasowej, a wszystko stanie się proste.

Jezus przyszedł właśnie po to, abyś mi nie musieli trafić do piekła, otworzył nam bramy Nieba jak to głosi perfacja:

"On przez narodzenie z Maryi Dziewicy obdarzył ludzkość nową młodością, przez swoją mękę zgładził nasze grzechy, przez powstanie z martwych dał nam dostęp do życia wiecznego, a wstępując do Ciebie, Ojcze, otworzył nam bramy nieba."

Jednak człowiek który w swojej wolności ostatecznie odrzuci Boga, nie wykazując skruchy i nie przyjmując Jego miłości, sam skazuje się na piekło i sam je wybiera.Bóg szanuje wolność człowieka.

"Bóg nie przeznacza nikogo do piekła, dokonuje się to przez dobrowolne odwrócenie się od Boga (grzech śmiertelny) i trwanie w nim aż do końca życia." KKK 1037



Cytujesz Księgę Koheleta która nie zawiera pełni objawienia.Zauważ, że Kohelet jest pełny wątpliwości i zwątpienia.Wszystko nazywa marnością,wątpi w zapłatę po śmierci, ponieważ nie zna objawienia Chrystusa.Objawienie nie kończy się na Kohelecie ale na Jezusie, który "na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię" (2Tm 1:10)

Księga Koheleta jest specyficznym rodzajem literackim, w którym jest opis ludzkiego niezdecydowania i zwątpienia, co widać, jak się czyta tę księgę całościowo, a nie wyrywając z niej tylko te fragmenty, które pasują do danej doktryny.

Wystarczy skontrastować naukę Księgi Kohelata z nauką Nowego Testamentu, żeby zobaczyć, że Stary Testament nie zawierał pełni objawienia, i to dopiero Chrystus ukazał pełnie prawdy:

Kohelet: "zapłaty też więcej już żadnej nie mają" (Koh 9:5)

Nowy Testament: "Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre"( 2Kor 5:10)

Kohelet: "a zmarli niczego zgoła nie wiedzą"

Nowy Testament: "A gdy otworzył pieczęć piątą, ujrzałem pod ołtarzem dusze zabitych dla Słowa Bożego i dla świadectwa, jakie mieli. I głosem donośnym tak zawołały: «Dokądże, Władco święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i wymierzał za krew naszą kary tym, co mieszkają na ziemi?»"(Ap 6:9,10)

Kohelet: "Tak samo ich miłość,... już dawno zanikły"( Koh 9:6)

Nowy Testament:"Miłość nigdy nie ustaje [nie jest] jak proroctwa, które się skończą"( 1Kor 13:8)

Cierpieli bezbożni.Faryzeusze przecież wierzyli zarówno w duszę nieśmiertelną, jak i w to, że bezbożni po śmierci ponoszą karę, o czym pisze chociażby Józef Flawiusz:

"Wierzą także, że dusze mają moc nieśmiertelną, a Ci, którzy pędzą cnotliwe lub występne życie odbierają nagrodę lub karę w podziemiu” ("Dawne Dzieje Izraela")

To właśnie faryzeuszom którzy wierzyli w duszę, oraz to, że zmarli odbierają nagrodę lub karę po śmierci, Jezus opowiedział przypowieść o bogaczu i Łazarzu.



Skąd wytrzasnąłeś pomysł, że od razu po ofierze Jezusa na Krzyżu ludzie mieli by zostać wrzuceni do piekła ? Przecież było zupełnie odwrotnie niż piszesz.To właśnie od razu po Swojej śmierci, Chrystus poszedł głosić zbawienie duchom zamkniętym w więzieniu.



Kościół naucza, że człowiek od razu po śmierci, w swojej nieśmiertelnej duszy, odbiera wieczną zapłatę na sądzie szczegółowym (por.KKK 1022) a nie, jak to napisałeś, że od razu po ofierze Jezusa na Krzyżu ludzie mieli by zostać wrzuceni do piekła.



Jezus umożliwił zbawienie wszystkim bez wyjątku, natomiast do przyjęcia zbawienia nie przymusza, i jeśli człowiek tego zbawienia nie przyjmie, to automatycznie wybiera piekło.



Jest to błędne rozumowanie, co wykazałem powyżej.



Człowiek składa się z duszy i ciała a nie z samej duszy lub samego ciała.Przy zmartwychwstaniu, dusza połączy się z ciałem.Otrzymamy nowe ciało, całkowicie przemienione. Św. Paweł pisał, że zbawieni będą podobni do zmartwychwstałego Jezusa.Po zmartwychwstaniu nasze ciała będą się zupełnie różnić od obecnych. Będą pozbawione wszelkich braków, nie będą podlegać cierpieniu ani śmierci.

Bez duszy nieśmiertelnej nie byłoby zmartwychwstania, tylko ponowne stwarzanie z prochu ziemi.



Nie masz racji.Św. Paweł zwraca się do Filipian, że wolałby być teraz z Jezusem niż z nimi (choć im jest potrzebny - Flp 1:22). Gdyby mu chodziło o zmartwychwstanie to Apostoł wiedział, że będzie kiedyś z nimi, a teraz chciał odejść od nich, aby być z Panem, a nie z nimi (Flp 1:23).