Z lenistwa przepraszam. To pierwsza ewentualność. Druga to, że takie myślenie dotyczy własnego cierpienia a nie innego człowieka. Innemu pomogą o ile mogą. Sobie też w ostateczności poprzez przewartościowanie myślenia. Nie przejmują się aż tak bardzo sprawami na które nie mają wpływu większą uwagę przykładając do tych na które mają wpływ. To by była trzecia ewentualność. Czwarta - możliwe, że niektórych cierpienie jest w stanie obudzić i z tej perspektywy nie jest takie straszne. Piąta to to, że wszystko pomieszałeś

No ale ma ją tylko i wyłącznie człowiek czy inne naczelne i nienaczelne też?

Jak śmiesz decydować o cierpieniu drugiego człowieka. Za kogo Ty się uważasz, za Boga? A gdybyś to Ty cierpiał a ktoś Ci odmówił znieczulenia w chorobie nowotworowej prawiąc jakieś oklepane religijne frazesy. Człowieku, miej trochę wyobraźni.

Będziesz miał problem ze znalezieniem rzeczywistości? Z jakich dokładnie powodów?

Wyobraź sobie rodziców połączonych w jedno a należących do dwóch różnych światów. Nie połączyła ich miłość ale sprzeczność. Po prostu się nie dobrali, zdarza się, rozwodu wziąść nie mogli bo Kościół obstaje przy nierozerwalności małżeństwa. Jeden rodzic chce wychowywać tak a drugi inaczej. A teraz wyobraź sobie małe dziecko które zupełnie nie może się w tym połapać. Ot masz cały obraz.

Jakbym czytał o moich rodzicach. Chociaż oni jacyś szczególnie wierzący nie są... Długo by pisać.

Kto więc ma teraz decydować o Twoim życiu? I w jaki sposób? Na zasadzie, co kto powiedział, albo kto czego chce? A co z Tobą?

Muszę z tym żyć, a nie pasuję ani do jednego świata ani do drugiego. Jedni biorą mnie za Diabła a drudzy za Boga. Kto wprowadził podział? Twój wybraniec.

Wiesz, zadałeś pytanie, po czym sam na nie odpowiedziałeś. To nikogo nie przekona. Jak chcesz pytaniem wskazać na źródło problemu, to najpierw wykaż problem, a potem zapytaj o jego pośrednią przyczynę. Nie odpowiadaj na własne pytania, bo to wygląda, jakbyś rozmawiał sam ze sobą.

Przykładowo:
1. II wojna światowa zniszczyła życie wielu ludziom. Kto napadł na Polskę? Wszyscy wiedzą że Hitler, przy okazji zapominają o Stalinie.

2. Żona zdradziła męża. A kto tyle pracował zamiast poświęcić jej czas?
Rozumiesz, żona jest tu niewinna, chociaż zdradziła, bo to mąż myślał tylko o pracy.

3. Rodzice się rozeszli. A kto się na ojca cały czas wydzierał?
Każdy się domyśli, że chodzi o matkę, a ojciec jest tu biedną ofiarą.

W ten sposób większości ludzi zamkniesz usta. Bo oczywistą odpowiedź na pytanie potraktują jako własny wniosek. Jeśli chcesz, możesz spróbować.

Ty przyjmujesz logikę zero-jedynkową a prawda nie jest ani zerem ani jedynką. Chcąc coś powiedzieć nigdy nie zostaniesz zrozumiany właściwie a milczeć nie możesz. A teraz spróbuj coś powiedzieć. Powiesz 1 a druga strona założy że nieprawdą jest 0, powiesz 0 a druga strona założy że nieprawdą jest 1. Tak czy siak wychodzisz na głupiego wariata.

Tak, ale

Jeśli przewidzisz, co dana strona chce usłyszeć, to nie wyjdziesz na wariatkę.

Więc ja mówię Tobie. Chrystus sam powiedział, że przyszedł, aby przynieść miecz, a nie pokój. Do tego zabronił rozwodów. Jakby tego było mało straszył jeszcze ludzi piekłem, przez co są mu posłuszni ze strachu i na siłę. Wychodzi więc na to, że musisz mieć rację. A fajnie się słucha takich rzeczy. Celowo nie wspomnę o całej reszcie, ale to tak między nami. Gdy komuś przytakniesz to taki człowiek się ucieszy.

A to czy to jest prawda, czy nie... Czy to rzeczywiście aż takie ważne?

Może i fajnie ale ja muszę z tym żyć na codzień i to nie jest bajka.



A przecież sami głosicie absolutną prawdę i trąbicie na lewo i prawo o złu relatywizmu. Wedle waszego pojmowania jestem jakimś fałszywym prorokiem.

Życie nigdy nie jest bajką. Nieważne co zrobisz.
My czyli kto?
Bardzo dobrze. Doskonale. Wkładasz w moje usta coś, czego nie powiedziałem, do tego przypisujesz mnie do jakiejś bliżej nieokreślonej kategorii wy/ich. Żeby wyrzucić na mnie swój żal, bo Twoje życie nie jest bajką. Rzeczywiście przykre. Najpierw Chrystus, teraz ja.

Żeby mnie to jeszcze obchodziło, że nie jesteś kopciuszkiem, królewną śnieżką, albo czerwonym kapturkiem.