Zbyt dużo twierdzeń i żadnych dowodów, ani nawet przesłanek, tak więc jak dla mnie to pozbawiona większego sensu gdybanina. Sens jedynie taki, że można sobie pogdybać dla przyjemności gdybania.

Być może. Nic na temat Boga, czy bogów nie mam do powiedzenia konkretnego.

To jest największy problem z ateistami, że oni doskonale wiedzą, w jakiego Boga nie wierzą

W tym miejscu przekleję mój post z innego forum, bo udało mi się to z jajem ująć:

Nie zastanawiają się nad tym w jakiego nie wierzą, odrzucają wszystkie wierzenia wobec jakichkolwiek bytów transcendentnych, nadprzyrodzonych, pozazmysłowych, itd., itp. Skupiają się tylko nad tym co można zobaczyć lub udowodnić, niektórzy ponadto zakładają możliwość istnienia tych "nadnaturalnych" obiektów i zjawisk ale się tym nie zajmują, bo nie da się wciąż na ten temat niczego sensownego powiedzieć, czy stwierdzić, na tym polu pozostają tylko przypuszczenia i założenia hipotetyczne.

Ateista może walczyć z koncepcjami, a nie z samymi "bogami", czy też "Bogiem", bo aby to było możliwe należałoby wcześniej udowodnić ich istnienie (bogów, Boga).

Panteiści Boga utożsamiają z naturą. Więc nie ma w tym Bogu nic nadnaturalnego. Tak więc choć jeden Bóg jest wyłączony z obszaru Twojej niewiary.



bóg zawsze jest tylko koncepcją, dlatego należy go pisać z małej litery

"God is a concept,By which we measure Our pain," - John Lennon - nie bierz z niego przykładu

A jaki jest efekt tej wiary? Jakieś druidzkie obrzędy? Jakieś koncepcje, że natura jest bytem, z którym można się komunikować? Sama sobie odpowiedz, czy w to wierzę

Takie bezeceństwa na katolickim forum wypisywać. Jesteś szalona, mówię Ci... la la la

Skoro Bóg jest naturą, to jest choćby Twoją małżonką. Mam nadzieję, że się z nią komunikujesz, a nie traktujesz jak ... abstrakcję.

A muszę ofiary jej składać? Modlić się do niej i prosić, aby uczyniła pokój na Świecie? Nie widzę w mej żonie boskich aspektów, o których pełno w tego typu koncepcjach, choć czasem mówię, że jest boska. Nie pokazała mi, że jest wszechmogąca, nie czyni cudów, nie lata, to w sumie zwykła kobieta jest - oczywiście w sensie biologicznym, bo w rzeczy samej jest niezwykła! To istny cud natury!

Bóg spogląda w tym momencie przez nasze oczy. To Doświadczający, który sam nie może zostać doświadczony, Widzący, który nie może zostać zobaczony. Bóg jest bowiem podmiotem tej egzystencji, a forma ludzka rodzajem fenomenu/zjawiska

To ciekawe spostrzeżenie. Bóg jest taką oczywistością. Że trzeba o nim mówić, by wiedzieć że Bóg jest. Sama świadomość bez tego słownego uzewnętrznienia, nie ogarnia tej oczywistości. Tak jest z postrzeganiem czegoś oczywistego. Samo nasze życie jest oczywiste. A dopiero jak się odezwiemy, to wiemy że żyjemy. Odezwanie się jest w miarę proste, jeśli się nauczymy mowy. Daje ono prostą naszą reakcję. Wtedy angażując się w mowę, poznajemy, odczuwamy że żyjemy. Bóg też przez swe słowo, pokazuje że jest. Potwierdza to nasze do Boga podobieństwo, tak jak ujmuje to Biblia. I tu kończy się to nasze podobieństwo do Boga. Podobieństwo dokładne. Dalej to już formy inne nasze, inne u Boga. Wygląda to tak, Bóg powiedział, my też mówimy. Ta sama czynność. Osobowość, osoby są wyrażeniem nas i są zupełnie innym wyrażeniem nas. Osobowość mówi nam o inych naszych, niepowtarzalnych własnościach. Tak jest u Boga, on jest niepowtarzalny, tak jest u nas każdy z nas jest niepowtarzalny. Bo my wszyscy mamy osobowość, słowo pochodzi z osobliwości, niepowtarzalności. To nawet pasuje do tematu o Trójcy Świętej.

Witold,

oki, ale osobowość to rodzaj fantomu wykreowanego przez społeczeństwo. niezwykle użytecznego, ale jednak fikcyjnego w swojej naturze/ To umysł wytwarza osobowość, a my nie możemy być przecież produktem własnego umysłu. To samo z Bogiem, on nie jest schowany za tymi trzema literami. Te trzy litery to tylko pewien odnośnik

Osobowość, to w prawie połowie sprawa loterii genetycznej, więc na osobowość składają się stałe i zmienne czynniki. To jednak inny temat, ponieważ ten dotyczy udowodnienia nieistnienia Boga i to na drodze logiki formalnej.

dawno temu oglądałem pewnego chrześcijanina na youtube i w ciekawy sposób udowodnił on istnienie Boga. Powiedział, że umysł ludzki nie jest w stanie wymyślić czegoś co nie istnieje w rzeczywistości. Nawet tzw bajkowe postacie są połączeniem np człowieka i zwierzęcia. Tak wiec gdyby Bóg nie istniał, nawet byśmy nie wpadli na ideę Boga. Ona ( idea) musiała zostać przez nas intuicyjnie zaszczepiona.

Logiczny dowód na nie istnienie Boga to. Np. nie widzę Boga więc nie istnieje. Tak działa logika. Czy nie czuję Boga więc nie istnieje. Lecz jeśli słyszę o Bogu, to bezsprzecznie istnieje. Tak działa logika. Więc nie wiem czemu ten temat miałby być kontynowany, tylko w sposób jak w tytule. Dlatego że raz będzie kierunek zprzeczenia, a winnym przypadku potwierdzenia. Tak jak zaznaczyłem. No chyba że chodzi o, mieszanie sobie wzajemnie w myśleniu logicznym. Tam gdzie są kryteria za i przeciw oparte na logice, to kpiną jest kontynowanie takiego tematu.
No chyba że chodzi tu o wypunktowanie właśnie miejsc gdzie logicznie istnienie Boga nie da się stwierdzić na zasadzie logiki. Trzeba by podsumować temat z zaznaczeniem takich miejsc. Ja tu podałem widzenie i czucie. Wtedy taka kontynuacja miała by sens. Bo tak jak dotąd będą domysły i na ich podstawie licytacja. A nie o to chodzi w logice. No chyba że to ja logiki nie rozumiem.

Ech.. Dziecię internetu. Teraz wszystko co ktoś odkrył to tylko w internecie, a najlepiej na youtube.. Zanim to się znalazło w internecie to już Kartezjusz o tym pisał..