Hej!
Będę organizował wydarzenia na scenie na Poznań Game Arena (24-27 października). Pomyślałem, że fajnym pomysłem mogłoby być zaproszenie jakiegoś duchownego, aby pogadał do ludzi o tym, jaka jest jego perspektywa na gry oraz to, co dzieje się dookoła ich.
Myślę, że duchowny ten powinien sam grać lub przynajmniej dobrze wiedzieć, co dzieje się w świecie gier, aby rozmowa była faktycznie merytotyczna.
Chciałbym poruszyć tematy takie jak:
- czy gry mogą przykładać się do rozwoju duchowego, czy raczej oddalać
- czy granie w Harrego może przyczyniać się do otwierania się na szatanów
- jak ogólnie gry widziane są przez KK
- czy są dobre gry?
- co sądzi o grach takich jak I am Jesus Christ
Z pewnością chciałbym pierw pogadać z danym duchownym zanim zdecydujemy się na tą akcję. Chciałbym uniknąć tego, że będzie to odebrane jako podśmiechujki i chciałbym ustalić +/- przebieg spotkania.

Jeśli znacie kogoś potencjalnie chętnego dajcie znać pls.

Lubię cukierki. Dlaczego lubisz? Czy to jest dobre czy nie? I tak i nie...Koniec rozmowy, jeśli pytający zorientuje się w myśleniu plikowym. To szybko odczytujemy. Czy to coś da, gdy zejdzie się na poziom motywacji i prawdy (zgodność z rzeczywistością). To zależy. Statystycznie może zgłosić się ktoś kto ma parcie na szkło. Czy są tacy księża celebryci? Oczywiście. Jaka jest wartość takiej rozmowy z księdzem grającym w gry? To zależy. Przyznanie się do tego, że jest graczem i zarywa noce jest wysoce niebezpieczne, ponieważ on wykonuje zawód księdza a nie jest księdzem z powołania. Jeśli się nie przyzna a będzie np zachęcał do powściągliwości w przeznaczaniu czasu na gry to wyjdzie nam nauczyciel a nie świadek. Ględzić każdy może...Trudno zobaczyć prqwdę, ale informatyk, który ma dostęp do komputera księdza i jest jednocześnie parafianinem księdza widzi, ale zatrzymuje to dla siebie. On łączy kropki widząc księdza zmęczonego na mszach. Nie ma nawet sensu z nim o tym dyskutować, bo mechanizmy obronne są znane. Zaprzeczy. Jeśli jest uzależniony to się na pewno nie przyzna, bo należałoby znać mechanizmy uzależnienia i mechanizmy wyparcia. Zmenia się tylko narzędzie uzależnenia. W dzieciństwie sa tworzone. One są ogółnoludzkie a nie księżowskie.
Na księdza należy patrzeć jak na czlowieka. Z uzależnień się trudno wychodzi, łatwo do nich wraca. Cukierki można zamienić na gry, bo mechanizm biologiczny jest taki sam. Można też grać, by się zrelaksować. Człowiek zna różnicę między rzeczywistością a iluzją o niej. Iluizjonista jest przekonany, że nim nie jest.

Marsz,
Jeśli przeczytasz mój post, to zobaczysz, że nie szukam ćpuna, ale kogoś, kto się orientuje w grach. Nie chodzi mi nawet konkretnie o księdza, ale o kogoś w strukturach KK. Zakonnica też może być

https://youtu.be/r9xz7_HJMvw?si=8oS0pVE_rkgYHW0y
Bethesda -> 10:26
Blizzard -> 19:00
20:18
https://store.steampowered.com/curator/45778915

https://pl.wikipedia.org/wiki/Bethesda_Game_Studios
https://pl.wikipedia.org/wiki/Blizzard_Entertainment

Sadzawka Owcza lub Betesda
(hebr. ‏בית חסדא‎, beth hesda – „Dom miłosierdzia” lub „Dom łaski”)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sadzawka_Owcza

To chyba trochę nie w temacie...

A jednak chyba tak.

"I am Jesus Christ" w najlepszym razie Protestanckie. Słabe. Nudne. Można się przez chwilę pośmiać.
https://youtu.be/BmqPJF5I378?si=RqVdeK2dLinIIJBP

Gothic 1 (2001) już lepszy. Nie znam żadnej sensownej gry Katolickiej, ani choćby nawet średniej Protestanckiej.

Może o. Szustak zechce:
https://youtu.be/xfL6wUoRUrw?si=ka4w_KXJUSv8C5Dq

Mamy czasy selekcji. Każdy człowiek musi się zdeklarować po jakiej jest stronie. Jednocześnie doszło do zawirowań w innych przestrzeniach życia. W Akita podano pewne znaki, którymi należy się kierować. Zaczynamy widzieć to co kiedyś było ukryte.
Dobrzy kapłani czy osoby konsekrowane są zarobieni po czubek czoła, ci którzy byli postrzegani jako kierownicy duchowi a byli celebrytami są demaskowani. Św. Piotr napisał, że najpierw zostanie oczyszczony dom Boży a potem świat. Jeśli to oczyszczanie Kościoła jest tak problematyczne i idzie jak po grudzie to trudno mi wyobrazić sobie jak Bóg oczyści świat. Bóg przychodzi zawsze pół godziny za późno, ale zdąży. Człowiek będzie czuwał i to dojrzy, inny będzie pogrążony w błogostanie i tańcząc wpadnie do piekła (św. Faustyna).
Ktoś z forum musiałby cię polecić jako osobę szukającą prawdy, bo skończyły się pewne czasy. Osobiście znam osoby grające, o jednej z nich mam wiedzę, że jest niezwykle tradycjonalistyczna, ale jej słodką tajemnicą jest to, że jest graczem w stopniu wskazującym na uzależnienie. To doskonały mówca.
Nie polecę, bo zaciągałabym dług. To myślenie katolika: rozważa komu poleca i kogo poleca.
My wierzymy w Boga a nie w księży, więc należy to różnicować a nie infantylnie głosić dyrdymały, że ksiądz powinien być taki a nie taki.

To co proponujesz jako temat jest dla mnie mdłe, bo nie znasz biologicznych mechanizmów uzależnień. Łatwo odcinasz się od uzależnień a to jest zastanawiające. Wszak projektujesz gry, więc na uzależnieniach zarabiasz. Nie weryfikujesz odbiorcy. Statystyka alarmuje, psychiatrów/psychologów od uzależnień grami brakuje. Nie tworzą się ludziom nowe połączenia nerwowe, bo to wymaga osobistego kontaktu z ludzką źrenicą i bodźców, które mają swe granice.
To też znany mechanizm, gdy zajmujemy się badaniami: kto jest sponsorem. Kto jest zainteresowany badaniami: psychog/psychiatra uzależnień czy producent gier. Producent gier, jeśli zobaczy siebie w prawdzie staje się świadkiem tego, że bardzo późno zrozumiał swoją sytuację.

Nie znam definicji dobrego kapłana i nawet nie wiem czym się zajmują. To, co oferuję, to możliwość dotarcia do nowych osób.

Nie wiem czemu wystrzeliłaś z uzależnieniami i z tym, że mam znać ich biologiczne przyczyny i widzę też, że nie rozumiesz tego jak robi się gry i graczy. Dlatego chcę zaprosić duchownego, który ogarnia ten temat, żeby się nie zbłaźnił, bo to nie będzie rozmowa w której będę mu jakkolwiek narzucał odpowiedzi, a tematy, które poruszymy ustalimy wspólnie. Jeśli będzie chciał pogadać o tym jak branża jest zła i zarabia na uzależnieniach - możemy to rozwałkować.


Tu albo coś dziwnie uogólniłaś, albo walnęłaś straszną głupotę.


@TS,
Grałeś w "I am Jesus Christ"?

Szustaka nawet nie pytałem - na swojej stronce ma info, że kalendarz ma wypchany tak, że nima szans na nic.

Co do Kirka. Nie śledzę za bardzo dram PRowych i ciągle nie rozumiem jak to, że jakiś developer, czy wydawca odwala szajs wiąże się z tym, że szukam duchownego, który chciałby o grach pogadać.

No cóż. Taką masz wiedzę z zakresu neurobiologii jaką prezentujesz dziś w dwóch wątkach. Osobie chorej radzisz akceptację nie choroby, ale objawów tej choroby. Nie podajesz narzędzi realizacji. Będzie miała myśli samobójcze to też jej doradzisz akceptację. Nie ma wszak przymusu życia. Przebodźcowanie mózgu traktujesz tak samo jak bodźce pochodzące ze środowiska realnego, więc i rozmowę w cztery oczy. Kłopoty komunikacyjne ( w tym lawinowy rozpad małżeństw /niechęć do ich zawierania) pokolenia wychowanego w internecie leczy psychologia uzależnień a ludzie wynajdują sobie trenera personalnego, który uczy funkcji dostosowawczych a więc formułek a nie rozumienia. Potem się chwalą ludziska, że poddali się wielu terapiom i nic. To jedyny możliwy wynik. PORAŻKA! I jeszcze jedno: osoba uzależniona od gier nie widzi uzależnienia, statystyki uzależnień, które wzrosły w ostatnich latach kilkukrotnie u dzieci i młodzież ingnorujesz. Mam w rodzinie nastolatkę uzależnioną i dostrzegam jak wodzi za nos otoczenie. Ojciec to wypiera a jest programistą. Każdą wizytę u psychologa potrafi skutecznie odroczyć. Plikowy umysł wyraźnie odsłaniasz, odsłaniasz uzależnienie.
Nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie pomagał producentowi gier w zrozumieniu, że nie ma tym żadnego niebezpieczeństwa.
Przyjrzyj się sobie, bo leci zaprzeczenie po zaprzeczeniu. To są ludzie, którzy nie reagują na racjonalne argumenty. Neuronauki widzą inny mózg osoby internetowego świata, ty musisz zaprzeczyć.
Kiedy czytałam o internetowym pokoleniu kilkanaście lat temu to tego nie rozumiałam. Dziś widzę jak odmiennie analizują rzeczywistość. Niewiara to tylko objaw inaczej ukształtowanego mózgu.
Poznaj samego siebie, ale do tego potrzebne są dwa elementy: wieloletnia terapia i zaufanie do terapeuty oraz praca własna. Czarna robota leży po stronie pacjenta dowiaduje się pacjent na dzień dobry.

Merss,
Część projektowania gier opiera się na wiedzy i umiejętności zdobywanej przez graczy w innych grach. Oznacza to tworzenie nowych połączeń nerwowych. Nie jestem pewien, czy twierdzisz, że gracze zdobywają wiedzę i umiejętności bez tworzenia nowych połączeń?

Oglądałem z grubsza ten trailer od IGN. Znam setki gier.

Rozmowy to dno, w najlepszym razie Protestanckie. Robią z Jezusa ewentualnie jakiegoś proroka (np. już na początku Anioł instruuje Jahwe Wszechwiedzącego co się dzieje i jakie ma zadania) i to mało ogarniętego intelektualnie, nawet jak na zwykłego człowieka. Ludzie dookoła (Maryja, Apostołowie) podobnie.

Denne zadania, "odblokowywanie mocy Boskich układankami", infantylizacja wydarzeń Biblii.

Do tego nawet gdyby usunąć tapetę "chrześcijaństwa" i nie twierdzić, że to jest Jezus itd. tylko podstawić jakieś postacie fantasy, nadal jest to nudne, nieoryginalne. Jak mówiłem, lepszy już Gothic 1 sprzed 24 lat.

Czasem mnie się zdaje, że karmi się ludzi tymi Protestancko/Sekciarsko/Modernistycznymi wersjami Biblii, Jezusa itd. ponieważ jeżeli upadnie Ateizm, to kolejnym poziomem manipulowania ludźmi jest wizja Protestancka, czy Modernistyczna. ""Skoro nie da się utrzymać dłużej Agnostycyzmu, to wypaczymy wizję Biblii, tak że nawet będąc tzw. chrześcijanami, będą nadal w wielkim błędzie.""

Tworzą więc na masę różne filmy, obrazy świętych wątpliwej cnoty, YouTubowe filmiki, a teraz może czas zacząć gry... gdzie Chrześcijaństwo będzie wypaczane na tysiąc sekciarskich sposobów. Tak by ludzie się mieli za "chrześcijan", a w rzeczywistości sprzedaje się im marną podróbę, aby mózgi wyprać. Może aby tym, którzy się spotkają z taką wizją łatwiej było zlekceważyć i odrzucić prawdziwe Chrześcijaństwo. A tym, którzy nie odrzucą całkiem, aby sprzedać iluzję, którą potem ciężko Im będzie wybić z głowy. A niektórzy zbijają kasę na tym, "bo skoro mamy ludzi, którzy chcą coś kupić, no to sprzedajmy im to, choćby był to wyrób marnej jakości duchowej, czy wręcz wprowadzający w bardzo poważne błędy."

Przypomina się ten fragment:

Jan 2
16 Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł:
«Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska!»

Ale już pomijając tę grę. Jest jakiś rozwój technik naśladujących świat materialny (ładniejsza grafika, więcej interakcji materialnych), ale jaki jest rozwój duchowy gier? Wskaż w całej historii gier, grę/fabułę/rozmowy, która jest najbardziej rozwijająca duchowo. I co jest w niej takiego duchowego?

Ale gry to jest dla niektórych nowa szkoła, tam gdzie się uczą i wpaja się im w umysły najróżniejsze światopoglądy pod przykrywką. To nie jest tylko "rozrywka w wolnym czasie". Twórcy gier stają się nauczycielami ludzi, którzy tymi światami żyją i je chłoną. A to co się sprzedaje to najróżniejsze wizje rzeczywistości, od buddyzmów/hinduizmów, przez różne sekty, po skrajną patologię. Od małego dziecka.

Część rynku gier to dno moralne, nienadające się do publikacji na forum i nie oszukujmy się, jest to tolerowane przez środowisko, jest dostępne, nieraz budzi patologiczną radość i ludzie w tym dzieci napotykają się na to. Może to poważnie zniekształcać ludzkie sumienia od najmłodszego wieku. Czasem te elementy są rozsypywane to tu to tam w różnych grach. Niby na uboczu gdzieś, tak że rodzic oglądając czasem tylko pobieżnie co robi dziecko nigdy się na to nie natknie.

Albo twórcy gier zaczną brać odpowiedzialność za to jak ich twory wpływają na innych, oraz zaczną upominać innych, wskazując konsekwencje duchowe tych tworów, albo mogą dalej żyć w luźnej lekceważącej finansowo-rozrywkowej bańce, a w którymś momencie Jahwe się upomni o odpowiedzialność. Tak jak niektórzy w historii "tylko napisali książkę", a potem ta książka przyczyniła się do bardzo realnych wydarzeń historycznych. Chyba, że ktoś nie lekceważy, a robi to w pełni świadomie, wykorzystując ciągle motyw "to tylko gra".

Czy chcesz realnego rozwoju duchowego w grach, czy też chcesz manipulować kapłanami dla marketingu.

To twoje pytanie to jak mantra. Kiedy będziesz pewien? We wcześniejszym wpisie byłeś pewien. Jesteś pewnien, że masz rację. Wiedza to nie mądrość a znajomość chińskiego nie czyni cię Chińczykiem. To klasyka mądrości, by wiedzieć, że jeśli wewnątrz koła mamy jakąś wiedzę/umiejętności/nawyki to o poziomie niewiedzy decyduje przestrzeń na zewnątrz. A fachowiec w danej dziedzinie potrzebuje naprawdę niewiele czasu na stwierdzenie, że rozmawia z kimś kto odgrywa jakąś rolę.

Ts,
Dotykasz sedna tego o czym chciałbym pogadać z tym duchownym. Czy są gry rozwijające duchowo, czy twórcy potrafią je tworzyć i tak dalej.

Merss,
To nie jest niepewność co do tworzenia się neuronów. To wiem. Nie wiem, czy Ty na prawdę miałaś na myśli to, co napisałaś.

To napisz tytuł gry, która jest wg Ciebie najbardziej rozwijająca duchowo z całej historii gier. I napisz co jest w niej rozwijającego duchowo.