Abp Hoser jest piękną i ortodoksyjną postacią, lecz też biskupem seniorem. Znaczy nie ma i nie będzie miał więcej głosu podczas obrad Episkopatu Polski. Dla nas istotniejszym mogą być opinie np Prymasa Polaka, czy abp Rysia, ponieważ to o oni decydować będą o kształcie polskiego Kościoła za 10-15 lat.
Dokument nazwałem zręcznym, ponieważ nie określa niczego zbyt jasno, wpisuje się w ogólno kościelną formę obowiązującą obecnie. Klasyk zejścia z linii strzału i wyczekiwania co dalej. W wytycznych są furtki na razie zamknięte, które zawsze będzie można otworzyć. Nie dostrzeganie tego co dzieje się w Kościele po powstaniu Amoris laetitia byłoby zaprzeczeniem roztropności i długomyślności chrześcijańskie. Nikt nie jest z niej zwolniony.

Problemem nie jest Amoris Laetitia, ale pozwolenie przez biskupów i prezbiterów na odejście od doktryny i praktyki Kościoła w niektórych regionach świata. Zwróć uwagę: Najdalej w interpretacjach poszli biskupi niemieccy, którzy de facto pozwolili na to, by w ich parafiach zanikła spowiedź i każdy przystępuje do Komunii Świętej niejako jak stoi. Teraz zaś idą dalej i chcą udzielać Komunii tym, którzy zwyczajnie cudzołożą bez żadnych obostrzeń. Po prostu zinterpretowali Amoris... tak, jak im pasowało.

Bardzo mozliwe, ale ta adhortacja dopuszcza do sakramentów (nie precyzując o które chodzi) osoby rozwiedzione żyjace w niesakramentalnych związkach. Watykan i papież Franciszek włączył liberalną interpretację tej adhortacji do oficjalnego nauczania Kościoła rzymskiego, a zarazem katolickiego. Ten temat poruszono w jednym z numerów "Przymierza z Maryją". Pozdrawiam

I to nie jest problemem - problemem jest brak korekty takiego odejścia przez Watykan pod hasłem "decentralizacji Kościoła" (względnie "synodyzacji").

Już w 1988 śp. abp. Marcel Lefebvre mówił: "nie można się dziwić, że nie jesteśmy w stanie porozumieć się z Rzymem.To nie będzie możliwe, póki Rzym nie powróci do wiary w panowanie Pana Naszego Jezusa Chrystusa, dopóki będzie dawał wrażenie, że wszystkie religie są dobre.".
Pozdrawiam

Barney:

O wa... Tylko tutaj trzeba papieża, który trzepnie pięścią w stół i powie twardo jak ma być. A takiego ostatnio nie ma.




Mały Książę:

Co ma piernik do wiatraka? To są dwa zupełnie inne tematy. Nie mówiąc już o tym, że bp. Lefebvra znowu poniosło.

No niestety.
Pozostaje pytanie: czy to cecha charakteru papieża, czy też w gruncie rzeczy sprzyja temu kierunkowi jaki przyjęli Argentyńczycy, Niemcy i... diecezja Rzym.

Aroganckie słowa. Myślałby kto, że ten schizmatyk jest jakimś równorzędnym partnerem w przełożenstwie dla papieża.

Abp. Lefebvre został ekskomunikowany, a Jan Paweł II został świętym - i taka jest między nimi róznica.

Powinieneś dokładniej przejrzeć źródła, skoro widzisz jedynie tę różnicę.

Profesor Gogacz napisał,że casus abp. Lefebvre to skutek niedokształcenia w teologii i filozofii. Pozdrawiam

Nie. To przede wszystkim efekt pychy tego biskupa, który uznał się za mądrzejszego od papieża.

Zmiany w Kościele były są i będą, bo jest nie do pomyślenia żeby ich nie było. Na początku za czasów Apostołów gdy został ochrzczony pierwszy poganin Korneliusz , to dla wspólnoty chrześcijańskiej która składał sie tylko z samych Żydów, była to decyzja wysoce kontrowersyjna. Czytamy w Dziejach Apostolskich: 2) Kiedy Piotr przybył do Jerozolimy, ci, którzy byli pochodzenia żydowskiego, robili mu wymówki: (3) Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych - mówili - i jadłeś z nimi. A kiedy Barnaba i Paweł wyruszyli w podróż misyjną i chrzcili pogan nie zadając o nich obrzezania, w Kościele ówczesnym zaczęło się poważne zamieszanie, które groziło nawet rozłamem. Doszło do sporów między Apostołami a Pawłem i Barnabą. Problem ten rozwiązał Sobór Jerozolimski.

W Kościele katolickim, niezmienne są w nim tylko dary zostawione nam przez Chrystusa dla naszego zbawienia. Pismo Święte jest dla nas niezmiennie dla każdego następnego pokolenia wierzących słowem Bożym, niezmiennie też rozumiemy je zgodnie z wiarą wszystkich poprzednich pokoleń Kościoła. Zawsze w Kościele będzie udzielany ten sam chrzest i to samo odpuszczenie grzechów, i ta sama Eucharystia. Aż do końca świata będą nas obowiązywały te same przykazania Boże. tylko dary, jakimi obdarzył nas Chrystus Pan dla naszego zbawienia, są w Kościele zawsze takie same. Wszystko inne w Kościele podlega dostosowaniu do zmieniających się okoliczności miejsca i czasu,a czuwanie nad tym Chrystus Pan powierzył, pasterzom Kościoła.

Jest taka zasada,że o zmarłych mówi się dobrze, albo nie mówi sie wcale.A czy wiesz dlaczego ? Aby nie przedłużać zła które uczynili żyjąc, ponieważ oni widząc (w czyśćcu ) skutki swoich grzechów nie mogą wejść do nieba z powodu wyrzutów sumienia. Z Bogiem i Maryją zostań.

Wskaż mi, proszę, fragment nauczania Kościoła, gdzie coś takiego zapisano.

Myślę, że niekoniecznie takie mniemanie musi być fałszywe i pyszne. Problem IMHO leżał tak jak napisałeś - w pysze, która popchnęła go do schizmy.