Dziś wyszedłem ze szpitala i Bogu dzięki (jeszcze!) są w tych placówkach kapelani. Na mój oddział chirurgii przychodził ksiądz dwa razy w tygodniu z Panem Jezusem - i zawsze klękałem, mimo, że byłem jednym z czterech, który przystępował do Komunii.

Czyniłem to mimo osłabienia i wyczerpania po zabiegu, gorączki, kroplówkach i antybiotykach. I nawet kapelan powiedział, że "mogę siedzieć".

I oczywiście czy przez to jestem bohaterem, tradycjonalistą, "męczennikiem"? No jasne, że nie. Dla mnie postawa wobec samego Boga to postawa klęcząca. I nic tego nie zmieni. Klękanie przy Komunii to dla mnie coś tak oczywistego i naturalnego jak oddychanie czy potrzeba snu.

" I nic tego nie zmieni." Aha, a jednak młody bohater Usmiechnęłam się, serio.
Pożyjemy, zobaczymy, czy nie zmieni.
Życie weryfikuje takie rzeczy. Oby nie brutalnie.
Jesteś wystarczająco mocny, by uklęknąć i wstać w szpitalu, to OK. Są tacy, którzy nawet nie usiądą. Nie ma jak. Albo koszt bólu i silł za duży. Być może tez byli kiedyś "tacy dzielni i pobożni" jak Ty, młody człowieku. No ale "I nic tego nie zmieni" to przywilej deklaratywnej młodości, która jeszcze nie doświadcza radykalnych ograniczeń.

Być może nie dopisałem - nie zmieni się moje podejście do tej postawy Zawsze będę uważał, że przed Bogiem należy i powinno się klękać...

A że kiedyś nie będę mógł klęknąć, to rzecz oczywista, bo przestanę oddychać, amputują mi nogi lub po prostu nie będę w stanie...

W szpitalach bywam nazbyt często w ostatnim roku, więc może Pani sobie pogadanki o bólu i cierpieniu darować Łącznie przeleżałem już... (niech policzę) 78 dni. Może za mało, żeby coś o cierpieniu i bólu wiedzieć. Nie wiem. Skądinąd to nie są mi obce widoki ludzi umierających czy walczących o życie.

Chrześcijaństwo to nie jest ułatwianie sobie wszystkiego. Postawa klęcząca to wyraz szacunku - może jestem "ograniczony", trudno. Dziś trzeba poszerzać przecież horyzonty i za chwilę nie tylko postawa klęcząca będzie "problemem".

Chciałbym być dobrze zrozumiany. To są moje odczucia i moja opinia, do której mam prawo. Jak ktoś nie chce klękać, to niech nie klęka. Nikt go nie zmusi. Tylko nie do końca rozumiem takich "ataków" na ludzi, którzy jednak chcą klękać przed Panem Jezusem. W mojej parafii jest kobieta, która chodzi o kuli i też jako jedna z nielicznych klęka przed przyjęciem Komunii.

Na mojej sali dopiero po prośbie kapłana jeden z pacjentów ściszył telewizor, żeby można w skupieniu się pomodlić. Za chwilę i to będziemy usprawiedliwiać, bo przecież... wszystko się zmienia

Oj, widzisz, nadal się licytujesz, ile to dni w szpitalu itd. Szanuję (mam być pod wrażeniem?) , ale błąd polega na tym, że przecież nie masz pojęcia, w naturalny sposób, bo to natura internetu, że nie wiesz - z jakimi ludźmi i z jakimi ich doświadczeniami się licytujesz.
Nie napiszę, że możesz sobie darować, bo to nie mój styl (Twój owszem). Tylko nadal: tak Ci łatwo idzie pisać o innych. Szkoda.

Masz rzecz jasna prawo do swoich przekonań o postawie, byleś tylko (piszę niekoniecznie na wyrost, choć może i ta ) nie uderzał z wyższością w innych.

Co nie znaczy że wszystkie są takie same(równe), Barney. Jedna postawa prawdziwa/ lepsza/adekwatna/ do relacji( na kolanach) druga gorsza/odrealniona( na stojąco).
Tak jak do starszego człowieka mówi się "dzień dobry" a nie "siema/elo" jak można powiedzieć do młodszego. Tu powitanie i tam powitanie.
Człowiek jest duchowo-cielesny, więc też znaczenie jaka postawa ciała względem Chrystusa Króla. Oczywiście nie chodzi o to by narzucić każdemu jedyny słuszny sposób, ale jest zastanawiające dlaczego mało komu chce się klęczeć przed Jezusem Chrystusem.
Liturg oczywiście nie zabroni klęczeć przed Bogiem, bo byłby to absurd. Więc klęczeć można nawet jeżeli 99,9% wspólnoty nie klęczy (czyli jeśli chodzi o klęczenie przed Bogiem to punkty które wymieniłeś nie odnoszą się).

Oczywiście w temacie chodzi o klęczenie, gdy są warunki do klęczenia. (nie chodzi np. o Mszę podczas Triduum Paschalnego, w której kościół po brzegi wypełniony i prawie jeden drugiemu na głowie stoi).
Zgadzam się z Mniszkiem_Pospolitym.
Cześć Terremoto.

Pani wybaczy, ale kompletnie się nie rozumiemy. Ja się w niczym nie licytuję - broń Boże. Po prostu w swoim poście poprzednim napisała Pani, że

"Jesteś wystarczająco mocny, by uklęknąć i wstać w szpitalu, to OK. Są tacy, którzy nawet nie usiądą. Nie ma jak. Albo koszt bólu i silł za duży."

co zrozumiałem pisząc najprościej: mało wiesz o życiu, niewiele cierpiałeś. Być może mylnie to zinterpretowałem za co przepraszam. Nie wiem w którym momencie mojej wypowiedzi jakoś się wywyższałem, nikogo nie chciałem urazić.

Jak dla mnie, to już zboczyliśmy z tematu... Od nikogo nie oczekuję jakiegoś "bycia pod wrażeniem" (skąd w ogóle taki pomysł?).

Napisałem wyraźnie w pierwszym poście, że:

Ja po prostu nie rozumiem co to za trudność (mam na myśli zdrowych i sprawnych ludzi) uklęknąć przed Panem Jezusem.

Od nie rozumiem a licytujesz się jest chyba sporo miejsca do zagospodarowania. Mogę czegoś nie rozumieć, prawda? I dlatego pisanie, że nie zna się ludzi, co oni czują itd. to jest taka mowa - papka. No jasne, że się nie zna.

Tylko Bóg zna ludzkie serce i wiarę i postawy. Nie oceniam nikogo, ale nie rozumiem co w tej postawie jest takiego "nie halo". To by było na tyle z mojej strony.

Dziękuję za dyskusję

OK, póki nie czynisz z tego normy.

Tu nie chodzi ani o "ułatwianie" ani o "problem". Całkiem zwyczajnie postawa stojąca podczas liturgii jest równie godna, nawet bardziej starożytna i nie ma powodu myśleć że lepsza niż inna. Dowody podałem we wcześniejszych postach.

To, że ktoś, idąc za swoją wrażliwością (tak jak ja) odczuwa ją za bardziej godną ani trochę nie oznacza, że właśnie tak jest.

A już na pewno nie oznacza, że w imię tej naszej wrażliwości powinniśmy czynić z tego przedmiot sporu w Kościele.

A jakieś przesłanki do tej tezy?
Bez związku.
Przeciwnie. Liturgia jest działaniem wspólnym i nie należy wprowadzać swoich preferencji.

Były takie osoby które od podniesienia aż do hymnu Baranku Boży klęczeli chociaż 99 procent uczestników stała. Znam księży którzy w swoich parafiach zlikwidowali ten zwyczaj przerywając msze i ogłaszając proszę wstać bo w tej części ma być postawa stojąca.
Wiec jednak zabraniali postawy klęczącej gdyż całe zgromadzenie powinno stać.

Barney,
dopóki człowiek ma kolana, pamięć, rozum, wolę, istnieje natura ludzka, to jest to słuszna teza. I to raczej stanie, a nie klęczenie podczas przyjmowania Jezusa Chrystusa powinno się uzasadniać.

I preferencją to jest już jeśli, stanie. A to że większość, to nie znaczy że racja, że prawda, że tak ma być, bo to głupie podejście. I pisząc o klęczeniu nie działam przeciw wspólnocie, raczej martwię się o wspólnotę.

Jockey,
temat dotyczy sposobu przyjmowania Ciała Chrystusa.

...ponieważ?...ponieważ?

...ponieważ? Nie większość. WSZYSCY w konkretnym wydarzeniu liturgicznym powinni robić tak, jak zadecydował liturg. Większość nie ma tu nic do rzeczy.Nic podobnego. Jesli działasz wbrew temu jak działa wspólnota, działasz przeciw niej.

Słyszałeś o takiej rzeczy jak "argumentacja"?
Spróbuj kiedyś...
Stawianie samych tez nie ma żadnej wartości.

Ale co ja mam Ci argumentować, Barney? To że białe jest białe?
Czy Liturg może zabronić mi klęczeć podczas przyjmowania Ciała Chrystusa podczas Mszy Św. w zwykłą Niedzielę?

Może.

Oczywiście, że może.
Na przykład Sobór Nicejski I (325 po Chr.) w kanonie 20. postanowił, że w niedziele oraz w dni Zesłania Ducha Świętegom w ogóle nie wolno klękać.

Yarpen Zirgin, może i może w sensie jak ja mogę sobie wyskoczyć na główkę z dziesiątego piętra, albo mogę sobie wskoczyć pod samochód. Mogę.
Ot tak nie może, bo byłby to absurd. A absurd jest od złego.

Barney i co, dzisiaj mógłby?

No właśnie może "ot tak" przerwać liturgię Mszy Świętej do chwili, kiedy nie podporządkujesz się jego wezwaniu do przyjmowania Komunii Świętej zgodnie z lokalną praktyką.